Stotteren heeft invloed op de vloeiendheid van het spreken en begint bij de meeste personen wanneer zij tussen de 2 jaar en 7 jaar oud zijn. De oorzaak hiervan is in de meeste gevallen een aanleg voor het stotteren. Vaak komt het stotteren in de familie voor. Het stotteren komt in de spraak tot uiting als herhalingen, verlengingen of blokkades. Als gevolg daarvan, kan het zo zijn dat mensen ervoor kiezen om de woorden waarop zij stotteren te vermijden.
Wanneer u stotteren bij uw kind opmerkt, is het nodig om tijdig hulp te vragen bij een logopedist of gespecialiseerde logopedist-stottertherapeut. Wanneer de therapie op jonge leeftijd start, is de kans op herstel van het stotteren het grootst. Er volgt dan een onderzoek waarbij ik vaststel of er bij uw kind sprake is van stotteren, en in overleg met u wordt bepaald of behandeling nodig is, en in welke vorm dit het best bij uw kind past.
Wanneer er bij uzelf sprake is van stotteren, ziet de therapie er uiteraard heel anders uit. De therapie kan betekenen dat we spreektechnieken oefenen zodat u meer vloeiendheid ervaart in uw spraak, maar het kan ook zo zijn dat de last die u ervaart meer gericht is op uw gedachten en gevoelens over het stotteren. In dat geval kan het juist nodig zijn dat ik u hierbij help, zodat u minder spanning ervaart en meer vertrouwen als spreker. Als logopedist-stotterherapeut ben ik opgeleid in het behandelen van spanningsklachten gerelateerd aan het stotteren, dus juist ook dit deel van uw hulpvraag zal aan bod komen in de therapie. Zo werk ik samen met u aan uw gevoelens en gedachten bij het stotteren en, wanneer nodig, ook aan de spraak zelf.